Mezar Taşı...

Arnavut kaldırımlarında sırılsıklam gözlerim,
Gidende benim bu handa... kalanda ben.
Acı bana ben acıya dair hayat garında,
Yolcuda benim hasrete... yolcu edende ben.

Aklın var ettiği sınır,
Bir garip sökük kefen.
Yaşayanda benim, cayır cayır...
Fersah fersah, ölende ben.

Allı morlu, sevimli ölü sevicileri,
Yastık altı ettiler bir bir sevinçleri,
Sulayın büyüsün dünyada, intihar çiçeklerini,
Açan tomurcukta benim... solan yaprakta ben.

Koşun kurnalara arınmak maksadında,
Dilinizde saf, yüreğinizde hesaplı dua.
Kul aldanır cilalı bin bir suratınıza,
Allah aldanmaz çok şükür, bal katsanız bu yalana...

Gönülde vefa yoksa, ruh bir pul sayılır mı?...
Su olmazsa, sabun şamdan gelse kir akıtır mı?..
Var anla, bu dünya sana da kalır mı?..
Yazanda benim küle karışan mısraları... okuyanda ben.